Ghani Khan Poetry about love

Ghani Khan Poetry about love;

درد می اسویلی کړه بیا که ځی نو ځه

ځان ته مې لوګی کړه بیا که ځی نو ځه

ته او بیا راتله په عقل ګرانه ده

نن مې لیونی کړه بیا که ځی نو ځه

Ghani Khan Poetry about love 

ووايه رښتیا که خپلیدی نه شو

خیر دی ما پردی کړه بیا که ځی نو ځه

سترګو له مې لږ غوندې خوب راوله

ورکی شوګيرې کړه بیا که ځې نو ځه

شپه ده شوګيره ده څه معلومه ده

ډکی پیمانی کره بیا که ځی نو ځه

مينه څه ده؟ ګله زه او ته څه یو

پوه مې لږ په دې کړه بیا که ځی نو ځه

کښېنه د صابر په خوا کې کښېنه لږ

ورکی ئی ګیلی کړه بیا که ځی نو ځه